[Orpg] Jacintha & Tessa

Olivia Elaine Newton

Hij hield me stevig vast " laat me gaan ! Ik zal nooit naar je luisteren .. Nooit ! " roep ik uit.
Hij lacht bitter, maar dan kijkt hij om zich heen " waar zijn we ? " vraagt hij verbaasd.
Ik bijt in zijn hand, hij grijpt mijn haar vast " kreng ! " roept hij uit.
Terwijl ik me los probeer te krijgen zeg ik " geen idee !"
Het viel me hartstikke mee dat het paard niet op hol sloeg van al mijn getrappel en geschreeuw.
De merrie er naast bleef ook rustig staan, ik zag haar om zich heen kijken en weg galoperen " wat ga je doen meisje ?" zei ik in mijn hoofd tegen haar.
Ze ging degene die riep voor hulp zoeken.
" Verdomme ! " hoorde ik Bryan uitroepen.
Hij hield me stevig tegen zich aan en gaf zijn paard de sporen om achter de merrie aan te gaan.
Ik probeerde me los te krijgen '' blijf verdomme stilzitten '' hoor ik Bryan dan zeggen.

Merel Beaumont
Ik liep al weer ene poosje door het bos.
Ik kwam weer in ene gedeelte dat ik ik niet kende maar het leek alsof ik hier wel eerder was geweest.
Het was een erg rare plek.
Ik hoorde opeens gepraat het leek op de stem van Olivia.
Ik liep op ze af met mijn zwaard in mijn handen ik had namelijk gezien dat die die ... weet ik veel hoe die heten geen wapen bij zich had.
"Laat haar los ..Hmmm mmm meneer .."
Hij begon te lachen "en wat denk jij te willen doen ?"
Ik keek hem aan "ow jij denkt natuurlijk dat ik niet met dit zwaard om kan dat ik nog niemand heb gedood .." ik draaide mijn zwaard in mijn hand een paar keer om.
Ik zag de blik in zijn ogen dat die zich eigenlijk wle had vergist.
"Nou laat je haar nog los of wil je zien wat ik kan met dit ding ?"

Olivia Elaine Newton

Nog steeds geklemd hield Bryan mij vast '' helaas mevrouw, ze word mijn koningin en ze is mijn eigendom .. '' zegt hij dan.
'' Wistchire, ik zei je toch al dat ik nooit ! Met je zou trouwens ?! Nooit ! '' zeg ik dan.
'' Je hebt geen keus Newton, en geef me toch een kans in plaats van de hele tijd te ontsnappen '' zegt hij dan.
Ik bijt hem weer in zijn arm '' laat me los ! Ik veracht je ! '' roep ik uit.
'' Nou, nou mevrouw Newton .. vannacht vond u me niet zo verachtelijk '' zegt hij dan.
Ik zie Merel me met grote ogen aankijken '' nee Merel ik heb niet .. '' zeg ik dan maar hij slaat zijn hand voor mijn mond.
'' Je hoeft je daar niet zo tegen te verdedigen Newton '' zegt hij dan.
Ik bijt in zijn hand '' je liegt, jij vuile leugenaar ! '' roep ik hem toe.
Hij grijpt mijn haar weer vast en trekt mijn hoofd wat naar achter '' jij helleveeg '' sist hij me toe.
Ik kijk hem boos aan " ik zei al dat ik Edward niet ontrouw zal zijn, en ik heb met je gepraat alleen over de oorlog. Jij hebt MIJ aangeraakt .. Maar ik hield je tegen en heb jou met geen vinger aangeraakt. Ik ben dan wel je eigendom misschien maar ik wil graag in mijn eigen waarde gelaten worden .. " zeg ik dan.
Hij lacht weer bitter " we willen allemaal wat Olivia .. Maar we krijgen het niet allemaal " zegt hij dan terwijl hij me vies aankijkt.
" Hoe kan de man van vannacht nou zo veranderd zijn ? " zeg ik boos tegen hem.
Hij was duidelijk even van zijn stuk gebracht " je vroeg me wat me gelukkig kon maken ? Edward, vrede, Merel, Ivon en gewoon mijn eigen land weer terug waar iedereen vredig leefde .. Nouja iedereen .. " zeg ik dan.
Bryan kijkt me aan, zijn blik verzacht iets en hij laat mijn haar los.
" Olivia, je bent zo mooi en puur .. " fluisterd Bryan dan in mijn oor, hij kust me in mijn nek.
Ik buk me wat naar voren toe om hem te laten stoppen ' help ?' beelde ik uit naar Merel.
Intussen vroeg ik me ook af waar de merrie was gebleven.

Merel Beaumont
Ik keek even Olivia aan.
" Oke withshire je laatste waarschuwing laat haar los en vertrek .."
Hij begon weer te lachen en hield Olivia voor hem ..
Als ik hem nu zal aanvallen zal ik Olivia pijn doen .. dacht ik een ..
Ik keek twijfelend na Olivia en nam ene stap naar voren.
Ik knipoogde vlug toen die niet keek.
"withshire .. waarom zouden we eigenlijk moeilijk doen .. jij een machtig man .. sterk en gespierd die laar elke vrouwen hart sneller kloppen . ik moet toegeven jij bent veel beter dan de broertjes Beaumont .. die ogen .. die .." Olivia probeerde haar lach in te houden.
"Komop kunnen we niet iets erop bedenken ?" zei ik met een neppe vuile gezicht.

Olivia Elaine Newton

Wistchire lacht even " daar heb je groot gelijk in, maar mijn keuze is nou eenmaal gevallen op Olivia. Ze zou de ideale koningin zijn " zegt hij dan.
Als ik niet met mijn rug naar hem toegezeten had, had ik hem een klap gegeven.
Maar ik wist me te bedwingen.
Ik dacht na " ze heeft eigenlijk helemaal gelijk, ik snap niet waar ik zo moeilijk over doe .. Wistchire .. Ik bedoel Bryan, mijn trouwjurk ligt nog in het paleis van Edward .. En je vroeg toch wat me gelukkig maakte ? Ik wil graag dat zij meegaat, ze is mijn beste vriendin " zeg ik dan op een lief toontje.
Ik hoopte dat hij er in zou trappen en dat we bij het paleis een uitweg zouden kunnen vinden.
Bryan dacht na " goed dan .. Maar waag het om te ontsnappen " zegt hij dan.
Ik kijk Merel even onopvallend aan en hoopte dat ze wist waar ik op doelde.

Merel Beaumont
"Ja zonder die jurk pffff .. echt die is prachtig .."
Ik wist precies wat Olivia bedoelde .
Het paleis kende we allebei enorm goed en ik kon daar beter bij de rest van mijn wapens.
"Nou op na het paleis dan ?" Hij knikte .
Ik stopte maar mijn zwaard weg als teken van vertrouwen .
en keek even om me heen.
"Hmm weet iemand de weg ?"

Olivia Elaine Newton

Ik kijk om me heen, nou herken ik de weg weer.
Ik leg uit hoe we moeten rijden.
We beginnen te rijden, ik voel me wat ongemakelijk voorop bij Bryan maar het was even niet anders.
Intussen keek ik of de merrie ergens te bekennen was.

Na een tijd rijden kwamen we bij het paleis aan, de hekken waren gesloten.
Zou Edward hier alweer zijn ? vraag ik me dan af.
Ik kijk naar de wachter voor de poorten " open de poorten alstublieft " zeg ik .
De wachter kijkt me aan met een blik van ' waarom help je de vijand ?'.
Ik kijk hem met een hoopvolle blik aan en dan doet hij de poorten open.
We rijden naar binnen toe en stoppen voor de ingang.
De deur gaat open en Edward loopt naar buiten, als hij mij ziet veranderd zijn blik.
Edward was er dus toch ..

Merel Beaumont
Ik zaten met ze drieën op het paard ik sprong eraf.
"Ik pak het wel Olivia wacht jij maar hier ." zei ik tegen haar.
Withshire keek even na me maar keurde het goed.
Zo snel ik kon rende ik toen ik uit het zicht was naar achteren.
Ik kwam wat wachters tegen en ik vroeg ze om me te volgen.
Ik vertelde hun wat er aan de hand was en wat het plan was.
Ik gooide een paar zwaarden na ze toe.
Het teken is dat ik de jurk aan Olivia geef.
Ik rende na boven en haalde een soort van witte jurk uit de kast ..

Olivia Elaine Newton

Edward stond nog steeds te kijken " wat is er Beaumont ? Geschrokken .. Ja je verloofde gaat er vandoor. Of nee wacht .." zegt hij dan wat lachend " het is je verloofde niet meer " zegt hij er nog achteraan.
Ik had hem nu wel een klap kunnen geven rustig Olivia .. Nog even .. Nog heel even .. denk ik dan bij mezelf.
Merel kwam evenlater aangelopen met een wat oudere wit zijden jurk van mij.
Ze loopt op me af.

Merel Beaumont
Ik begon opeens en code taal met Edward te praten..
"je Edward ze is zeker je verloofde niet meer en we vertrekken straks door die poort en dan zie je haar nooit meer terug."
Ik liep na Olivia toe..

Olivia Elaine Newton

Ik zag al snel aan het gezicht van Edward dat hij het snapte.
Merel is bijna bij me, ze geeft me de jurk aan.
Er kwamen allemaal wachters tevoorschijn met zwaarden.
Een van hen gooide ook Edward een zwaard toe.
Voor ik het wist had Bryan een zwaard op mijn keel gedrukt " één stap dichterbij en ik snij haar keel door " zegt hij dan kwaad.
Er staan wat tranen in mijn ogen van woede, ik slik even voorzichtig " je zal mij nooit vermoorden Wistchire, je bluft .. " zeg ik dan tegen hem.
" O nee Newton ? " zegt hij dan.
Ik geef een blik dat de wachters nog niets moeten doen, ik twijfel heel eventjes maar zeg dan " dat weet ik inderdaad heel zeker " zeg ik dan.
" Waarom weet jij dat zo zeker ? " zegt hij dan.
" Als je mijn keel doorsnijd staan er hier vele mensen die jou een pijnlijke dood zullen geven, ze zullen stuk voor stuk een deel van je afsnijden of je misschien wel ophangen .. Wil je dat Wistchire ? " zeg ik dan tegen hem.
Hij heeft me nogal hard vast aan de arm waar hij me had gesneden, het deed behoorlijk pijn maar door de woede voelde ik niets meer.
" Dus Wistchire, jouw keuze .. Als je mij nu laat gaan zullen ze aardiger voor je zijn dan als je mijn keel doorsnijd. Daarbij, hoe zou je willen vluchten ? De poorten zijn inmiddels weer dicht " zeg ik dan.
" Je bent slimmer dan ik dacht jij helleveeg " zegt hij dan.

Merel Beaumont
Ik probeerde Olivia wijs te maken dat in de jurk die ze vast had een mes zat.
Achter op mijn rug had ik pijl en boog.
"Oke wistchire we geven ons over."
Ik gebaarde na de wachters dat ze hun zwaarden moesten neerleggen.
"wistchire .. je kan gene kant op" .. ik gebaarde na een paar wachters die op de muur waren ze richten hun pijl en boog ..
"Ja ik geef het toe heb dit eens slim geregeld " zei ik even met een stoere stem.

Olivia Elaine Newton

Opeens begreep ik de hint van Merel, onzichtbaar probeerde ik de mes te pakken.
Ik voelde het handvat en pak het stevig vast, op het moment dat Wistchire achterom kijkt haal ik mijn mes tevoorschijn en steek ik hem op de eerste plaats waar het lukt .. Zijn keel.
" ik verracht je Wistchire ! " riep ik woedend uit.
Voor ik het wist viel Wistchire van het paard af, maar hij had mijn arm nog vast dus ik viel met hem mee.
Ik val bovenop hem en trek mijn arm snel uit zijn hand.
Een paar wachters kwamen aangerend en hielpen me overeind, de andere tilde Wistchire weg.
Nu de spanning van me af viel merkte ik pas hoeveel pijn ik had door die verdomde Wistchire en zijn volgers.
Boos kijk ik het levenloze lichaam van Wistchire na.

Merel Beaumont
en die man zei nog wel dat ik dit niet moest doen .. nou is tot nu toe goed verlopen dacht ik heel even ..
Ik rende naar Olivia toe.
"Gata het ?" ze knikte.
"Edward ik denk dat we van hem niet meer last hebben .." Edward knikte "Ik ga gelijk zijn mensen zeggen dat die dood is." ik knikte en Edward rende het paleis in.
Ik keek heel even na de poorten.
Ik snapte nog steeds niet waar Eros was en waar die nou zo van was geschrokken.

Olivia Elaine Newton

Ik keek Edward even na, niet eens een hallo .. Achja hij heeft het vast druk..
Opeens zag ik de merrie voor de poorten staan, ik rende er even op af.
De poort werd gelijk even voor me open gedaan, ik haalde de merrie naar binnen toe.
Ik sla mijn armen om het nek van het dier " hey meisje, gaat alles nog goed met je ? " fluisterde ik zacht tegen haar.
Ze wreef met haar hoofd langs mijn gezicht en hinnikte zacht.
Opeens bedacht ik me dat het paard van Wistchire er ook nog stond, maar ik bleef nog even met mijn armen om de nek van de merrie te blijven staan.
Ze gaf me een rustig gevoel, en ik wist niet waarom .. Maar ze voelde speciaal aan.
Haar vacht leek ook wel goud.

Merel Beaumont
Ik keek na hoe Olivia bij de merrie stond.
Ik liep na het paard van Wistchire.
Het dier hinnikte even.
Ik gaf hem ene klopje op zijn nek.
Ik had mijn zwaard weer naast me en steeg op het paard.
Ik reed richting Olivia.
"Ik ga Ivon zoeken en mijn kinderen .. ik denk dat ze richting de bergen zijn en ik moet Eros vinden."
Olivia keek me aan .
"rust eerst." zei ze snel bezorgd.

Olivia Elaine Newton

Ik kijk Merel even aan maar die schud natuurlijk haar hoofd.
Al snel was ze verdwenen, ik zucht even '' toen waren allen jij en ik er nog meisje '' zei ik fluisterend tegen haar en ik gaf haar even een klopje.
Edward kwam het paleis weer even uitgelopen, hij wou naar een van de wachters lopen maar bleef staan en keek verbaasd naar het paard.
Ik had het niet door en fluisterde intussen tegen het paard terwijl zij haar hoofd over mijn schouder heen had hangen.
'' Olivia, hoe .. waar .. waar heb je de gouden merrie gevonden ? '' hoor ik iemand dan zeggen.
Ik schrik op en zie Edward een paar stappen van me verwijderd staan '' de gouden merrie ? '' zeg ik dan vragend.
Het deed me pijn dat Edward niet eens hallo zei, of vroeg hoe het met me ging .. nee hij vroeg gelijk over de merrie.
'' Ken je die legende niet ? '' zegt hij dan, ik schud mijn hoofd.
Ik merkte dat de merrie onrustig werd door Edward, ik draai me weer even van Edward weg en aai voorzichtig over haar nek '' rustig maar meisje, het is goed .. hij hoort bij mij '' fluister ik tegen haar.

Merel Beaumont

Ik reed zo snel ik kon het bos in.
Ik wist niet welke kant ik op moest maar ging richting de bergen.
Ik keek ondertussen of ik ergens Eros kon zien.
Mijn vermoeidheid sloeg snel toe en ik liet het paard dat ook erg bezweet was stoppen.
Ik stapte af en gaf het paard een schouder klopje "Het komt goed rust maar even uit " zei ik tegen het beest.
Ik ging zelf in het gras zitten.

Olivia Elaine Newton

Toen ze een beetje tot rust kwam luisterde ik weer naar Edward.
Hij verteld me de legende, en ik kijk wat ongelovig naar het paard '' maar het is maar een legende, ze kan toch nooit echt .. '' zeg ik dan.
'' Kijk eens naar de kleur haar Olivia '' zegt hij dan.
Daar had hij wel gelijk in .. en aangezien ik net dacht dat ze speciaal was, maar toch bleef ik er wat ongelovig tegenover staan.
'' Ik ga haar even naar de weide brengen, daar kan ze lekker wat rusten en wat gras eten als ze wilt '' zeg ik dan.
Ik liep voorbij Edward op weg naar de weide met de merrie.
'' Snap jij het meisje, kom ik terug en .. zegt hij niet eens wat '' zeg ik dan met een zucht.
'' Hoe heet je ? '' fluister ik dan tegen haar.
'' Surya '' zeg ik dan.
Het paard hinnikt zacht, ik glimlach even naar haar en geef haar een aaitje over haar zijdezachte neus.
Ik zit op het hek en kijk toe naar Surya ze loopt sierlijk maar ook mysterieus rond.
Ze eet uiteindelijk ook wat gras.

Merel Beaumont
Ik staarde na de open veld die voor ons lag.
Het paard was achter me aan het grazen.
Er zette een heerlijk briesje op en ik deed heel even mijn ogen dicht.
ik deed ze weer open toen ik dacht wat te horen.
Opeens leek de aarde wat te beven en hoorde ik paarden hoeven.
Ik stond op en hield het paard achter me vast aan zijn teugel.
Voor ik het wist zag ik ene gigantische kudde.
Ze galoppeerde over de vlakte heen.
Ik keek goed na die prachtige paarden.
Er was een klein leek wel gouden veulentje.
Maar opeens zag ik Eros midden in die kudde .
Ik keke goed en ja hoor het was hem echt.
Hij had zijn zadel en teugels nog om.
Ik schrok want dat kan hem lelijk schade aanbrengen als die vast kwam te zitten.
Ik floot op mijn vingers.
Eros stopte en keek om zich heen.
Ik zag dat de kudde ondertussen ook was gestopt en was gaan grazen.

Olivia Elaine Newton

Ik dacht even na over het verhaal wat Edward vertelde en keek naar Surya.
Zou het waar zijn ? denk ik dan.
Maar als ze zo wild was, waarom kon ik dan zo makkelijk bij haar komen ?
Ik keek geboeid naar Surya, ze was eigenlijk prachtig als je haar zo in de zon zag, ze was zo sierlijk en verfijnd.
Er worden opeens armen om me heen geslagen, ik schrik even, kijk achterom en maak me dan los.
Ik spring de weide in en doe mijn armen over elkaar.
Ik blijf naar de merrie kijken '' is er wat ? '' vraagt Edward dan.
Ik zucht even en geef geen antwoord, ik kijk niet eens om.
'' Olivia ? '' zegt Edward dan nog.
Ik had nu eigenlijk helemaal even geen behoefte aan gezelschap, ik wou even rust .. alles tot me laten bezinken.
Ik kijk even naar mijn arm, ook het verband was doordrenkt .. als het er lang op zou blijven zitten zou het nog gaan ontsteken.
Mijn nek deed ook pijn.
Surya kwam even naar me toe gedraafd, ze stopt vlak voor me en drukt haar snuit tegen me aan.
Ik lach eventjes en geef haar een aaitje.

Merel Beaumont
Ik zag hoe Eros zo genoot bij die kudde.
Opeens kwam die na me toe gedraven en stopte voor me.
Ik haalde mijn handen door zijn manen.
Ik pakte de zadel en hoofdstel van hem af.
No voor de laatste keer gaf ik hem ene knuffel.
"je hebt het verdient vriend in alles wat we samen hebben mee gemaakt je bent vrij." Het leek alsof die het begreep en galoppeerde weer terug na de kudde.
De kudde was ook klaar en gingen er ook weer vandoor.
Eros stopte nog even en steigerde net alsof die vaarwel wou zeggen.
"Dit is een vaarwel dit is we zien elkaar weer snel." fluisterde ik.
Al snel waren ze uit het zicht.
Er liep een traan over mijn wang.
Het leek alsof ene deel van me weg was.
Ik pakte de zadel en hoofdstel op en liep naar het paard achter me die ook begon te hinniken.
Ook die zadelde ik af en zei dat die mocht gaan.
Ook die was snel uit het zicht vertrokken.
die zal vast de kudde wel inhalen dacht ik even.
Ik keek na de lege plek.
Ja en nu word het lopen lachte ik even ..
Ik ging nog even zitten en keek na de plek waar de paarden waren verdwenen.

Olivia Elaine Newton

Ik aai door de lange manen van Surya.
'' Olivia alsjeblieft spreek met me '' zegt Edward dan.
Ik zucht nog eventjes en geef de merrie een kusje op haar neus.
Als ze weer weg draaft keer ik me om naar Edward '' hoe kan je zo dicht bij haar komen ? '' is zijn eerste vraag.
Ik schud mijn hoofd en wil me dan weer omdraaien '' nee wacht Olivia '' zegt hij dan.
'' Waar wil je over praten ? Over de gouden merrie ? '' zeg ik dan.
'' Nee Olivia .. ik '' zegt hij dan.
'' Jij ? '' zeg ik dan met een wenkbrauw opgetrokken.
Ik loop wat dichter naar het hek toe '' luister Edward, eerst verwed je me .. daarvoor ben ik half gewurgd en er is in mijn arm gesneden. Omdat jij verloor zat er een andere man aan me, ik werd uitgescholden voor kreng en helleveeg. En het eerste wat jij vraagt is waar ik de gouden merrie vandaan heb ! '' zeg ik dan.
Edward kijkt naar de grond '' hij heeft toch niet .. '' zegt hij dan.
'' Nee ! '' roep ik geïrriteerd uit.
De koningin komt aangelopen '' Edward ga maar even aan je werk '' zegt ze dan tegen hem.
Hij luistert en loopt weg, ze gaat bij het hek gaan.
'' Gaat alles goed Olivia ? '' vraagt ze dan bezorgd.
Ik knik even '' behalve de wonden en de pijn gaat het goed '' zeg ik dan.
Ook zij kijkt verbaasd naar het paard '' de gouden merrie ? '' zegt ze dan.
Ik kijk even om '' ik denk het .. '' zeg ik dan.
'' Kom is hier meisje '' zegt de koningin dan tegen me, ik gehoorzaam en loop langzaam op haar af.
'' Is er wat tussen jou en Edward '' zegt ze dan.
Ik zucht even zacht en kijk dan naar de grond '' ik weet het niet .. het lijkt wel alsof Edward alleen belangstelling heeft voor de merrie. En hij heeft me verwed .. '' zeg ik dan.

Merel Beaumont
Na ene tijdje besloot ik toch maar terug na het paleis te gaan.
Ik vond het bij nader inzien geen slim plan om zo alleen te gaan reizen.
na een paar uur wandelen kwam ik bij de poort aan.
Een wachter deed open toen die mij zag staan.

Olivia Elaine Newton

'' Het zal vast wel goed komen '' zegt de koningin dan met een glimlach.
Uiteindelijk loopt ze weg, ik keer me weer om naar de merrie.
Ik kijk weer naar de merrie, ze staat nog wat te grazen en loopt uiteindelijk naar de waterbak.
Opeens zie ik Merel lopen, ik loop weer even terug naar het hek.
'' Gaat het goed ? '' vraag ik dan bezorgd aan haar.

Merel Beaumont
Tranen liepen over mijn wangen toen Olivia dat vroeg.
"Ik .. Ik heb Eros zijn vrijheid gegeven samen met het paard van wistchire, ik vond Eros bij een kudde wilde paarden" zei ik zacht.
Ik keek even na de merrie in het weiland.
Ze was zo prachtig.
Olivia sloeg haar armen om me heen.
Zij was de gene die wist wat ik voor Eros voelde.

Olivia Elaine Newton

'' Het was vast geen verkeerde keuze Merel, ik denk dat hij zal genieten. Maar hij zal je nooit vergeten, en hij zal vast nog wel een keer bij je proberen te kijken '' zeg ik dan met een kleine glimlach tegen Merel.
Ik hoor Suraya wat onrustig briezen '' meisje het is goed, ook zij hoort bij mij '' zeg ik dan in mijn gedachte weer tegen haar.
Al snel is ze weer rustig, ze gaat even liggen op de grond en valt in slaap.

Merel Beaumont
Ik keke Olivia wat raar aan "Je weet toch dat paarden normaal niet zomaar op de grond slapen ?" zei ik wat bezorgd.

Olivia Elaine Newton

Ik draai me om en kijk naar Surya '' ooh grote god '' zeg ik dan.
Ik laat Merel los en ren dan snel naar Surya, ik ga naast haar zitten op mijn knieën '' kom op meisje, sta op '' fluister ik aanmoedigend tegen haar.
'' Merel haal de staljongen of iemand anders ! '' roep ik naar haar in paniek.
'' Alles komt goed, iemand komt je zo helpen ... sta het toe, ze doen je geen kwaad '' fluister ik tegen haar.
Ik probeer haar wat te ondersteunen, ze oogde niet heel ziek .. maar waarom zou ze anders gaan liggen ?
Kalmerend aai ik haar.
Als Merel aan komt lopen met de stalknecht die ook wel is de zieke paarden hielp merk ik al dat ze onrustiger word.
Zodra de stalknecht binnen de weide komt word ze nog onrustiger.
Ik leg mijn hand op haar '' rustig meisje, hij komt je alleen maar helpen .. het is goed .. ik blijf bij je '' fluister ik dan tegen haar.
Ze word iets rustiger maar vertrouwt de stalknecht nog niet helemaal.

Merel Beaumont
Ik keek na het paard.
"haal wat water en een deken." zei ik tegen de stal knecht.
Olivia keek me rara aan "Olivia ik kom van de boerderij .. en dan vraag je eigenlijk aan mij om ene stalknecht te halen." zei ik wat plagerig tegen haar.
De stalknecht kwam aangelopen.
Ik deed de deken om haar heen.
Het water deed de staljongen in een trog zodat ze wat kon drinken.
Hij had ook touw mee om ene halster te maken.
"Olivia je moet helpen met haar overeind te zetten.."